Verslag Bundes-VGP 2014 en andere wetenswaardigheden
door: Tim en Lei Hendriks
Na een jaar van redelijke stilte (het after-nimrod jaar) was het hoog tijd om weer met Ivan ten tonele te verschijnen. Dit jaar was ons plan om een VGP (meisterprüfung in Duitsland) te behalen. Omdat dit jaar ook een Bundes-VGP werd uitgeschreven zou behalen van een VGP ook deelname aan de Bundes-VGP betekenen. Dit was ons doel voor 2014 en dat hebben we geweten…
Allereerst petje af voor iedereen in Nederland die een VGP met zijn hond weet te behalen. Echt klasse wat een hond en voorjager in 2 dagen moet laten zien. 29 onderdelen uiteenlopend van waterwerk tot bosvakken, zweetarbeid en apporteren van vos. Alles wordt doorlopen in een rap tempo en omschakelen van steadiness tot zelfstandig bosvakken uitkammen wordt van de hond gevraagd.
door: Tim en Lei Hendriks
Na een jaar van redelijke stilte (het after-nimrod jaar) was het hoog tijd om weer met Ivan ten tonele te verschijnen. Dit jaar was ons plan om een VGP (meisterprüfung in Duitsland) te behalen. Omdat dit jaar ook een Bundes-VGP werd uitgeschreven zou behalen van een VGP ook deelname aan de Bundes-VGP betekenen. Dit was ons doel voor 2014 en dat hebben we geweten…
Allereerst petje af voor iedereen in Nederland die een VGP met zijn hond weet te behalen. Echt klasse wat een hond en voorjager in 2 dagen moet laten zien. 29 onderdelen uiteenlopend van waterwerk tot bosvakken, zweetarbeid en apporteren van vos. Alles wordt doorlopen in een rap tempo en omschakelen van steadiness tot zelfstandig bosvakken uitkammen wordt van de hond gevraagd.
Allereerst de VGP
Training werd begonnen bij Mart Lochs (ja alweer hij als grote aanjager). Uiteindelijk bleven 2 honden over waarvan hij dacht dat ze wel een kansje zouden maken om een VGP te halen bij onze oosterburen. Het zweetwerk was meteen mijn grote struikelblok. Ivan had de grootste moeite om concentratie vast te houden en aan het lijntje met mij door het bos te lopen. Iedere verleiding van wat dan ook werd aangegrepen om van het spoor af te gaan. Uiteindelijk hebben we dit goed onder de knie gekregen maar ik heb soms gedacht: ‘’Dit leert ‘ie echt nooit’’. Maar dan was er gelukkig altijd nog Mart die de hond (en mij) wist te motiveren. Ook het veldwerk was een struikelblok. Ivan had zo’n apporteerdrang dat hij bij het voorstaan, als ik niet dichtbij genoeg was, hij dacht ‘’wacht maar Lei, dit beestje vang ik zelf wel even en breng het jou, hoef je niet zo ver te lopen’’. Ook dit is uiteindelijk goed gekomen. Tijdens de VGP proef bij de grote Münsterländer in Köningswinter werd door allebei de honden de VGP ‘’Sehr gut bestanden (SG) ’’. Ivan met 309 punten en een fraaie 2e prijs. Hoogste kwalificatie in het waterwerk werd nog extra vermeld. Zweetwerk zeer goed.
Dan de Bundes-VGP
Na nog een beetje training aan de steadiness in het veldwerk (de rest zat wel goed volgens Mart) werd de lange reis naar Bayern aanvaardt. De 1e dag van de Bundes-VGP ging voortvarend, Cor Bottenheft, die de hele dag aanwezig was, heeft mooi werk van alle honden gezien. Een mooie opsteker was dat Ivan zowel steady op de fazant als op de haas en zelfs op een ree was. De extra uren training had dus zijn vruchten afgeworpen. De punten van de 1e dag logen er niet om. Alles volle bak met een goed voor ´´Ruhe am stand´´ (drijfjacht) en een goed voor steadiness fazant (trillerfluit gebruikt). Na een leuk samenzijn de 1e dag en avond (een kleintje pils is daar een halve liter) zijn we maar vroeg gaan slapen.
Training werd begonnen bij Mart Lochs (ja alweer hij als grote aanjager). Uiteindelijk bleven 2 honden over waarvan hij dacht dat ze wel een kansje zouden maken om een VGP te halen bij onze oosterburen. Het zweetwerk was meteen mijn grote struikelblok. Ivan had de grootste moeite om concentratie vast te houden en aan het lijntje met mij door het bos te lopen. Iedere verleiding van wat dan ook werd aangegrepen om van het spoor af te gaan. Uiteindelijk hebben we dit goed onder de knie gekregen maar ik heb soms gedacht: ‘’Dit leert ‘ie echt nooit’’. Maar dan was er gelukkig altijd nog Mart die de hond (en mij) wist te motiveren. Ook het veldwerk was een struikelblok. Ivan had zo’n apporteerdrang dat hij bij het voorstaan, als ik niet dichtbij genoeg was, hij dacht ‘’wacht maar Lei, dit beestje vang ik zelf wel even en breng het jou, hoef je niet zo ver te lopen’’. Ook dit is uiteindelijk goed gekomen. Tijdens de VGP proef bij de grote Münsterländer in Köningswinter werd door allebei de honden de VGP ‘’Sehr gut bestanden (SG) ’’. Ivan met 309 punten en een fraaie 2e prijs. Hoogste kwalificatie in het waterwerk werd nog extra vermeld. Zweetwerk zeer goed.
Dan de Bundes-VGP
Na nog een beetje training aan de steadiness in het veldwerk (de rest zat wel goed volgens Mart) werd de lange reis naar Bayern aanvaardt. De 1e dag van de Bundes-VGP ging voortvarend, Cor Bottenheft, die de hele dag aanwezig was, heeft mooi werk van alle honden gezien. Een mooie opsteker was dat Ivan zowel steady op de fazant als op de haas en zelfs op een ree was. De extra uren training had dus zijn vruchten afgeworpen. De punten van de 1e dag logen er niet om. Alles volle bak met een goed voor ´´Ruhe am stand´´ (drijfjacht) en een goed voor steadiness fazant (trillerfluit gebruikt). Na een leuk samenzijn de 1e dag en avond (een kleintje pils is daar een halve liter) zijn we maar vroeg gaan slapen.
De 2e dag stond ’s morgens vroeg in het teken van het zweetwerk. En daar hebben zowel hond als voorjager ook flink zweet gelaten met uiteindelijk 3 afroepen en uit de wedstrijd. Nu waren we vantevoren al gewaarschuwd voor de moeilijkheid van het zweetwerk op een Bundes-VGP door Marjo Hagoort. En ik moet zeggen, ze heeft gelijk gehad. Ieder foutje wordt onherroepelijk afgestraft en de lat ligt hier ontzettend hoog, verleidingen enzovoort.
Je moet wel bedenken, je staat hier tussen de beste specialisten van alle Bundesstaten van Duitsland en omliggende landen. En ik had het idee dat ik hier toch wel wat te kort kwam. Niet in het algemeen maar wel in specialistisch werk zoals zweetwerk. Afsluitend wil ik iedereen bedanken voor de medewerking hoe dan ook, en de heidewachtelvereniging in het bijzonder, die het mogelijk heeft gemaakt voor mij om aan de wedstrijd deel te nemen. Het waren hoe dan ook leerzame dagen en als ik ooit nog zover met een hond kom heb ik mijn strijdplan klaar.
Je moet wel bedenken, je staat hier tussen de beste specialisten van alle Bundesstaten van Duitsland en omliggende landen. En ik had het idee dat ik hier toch wel wat te kort kwam. Niet in het algemeen maar wel in specialistisch werk zoals zweetwerk. Afsluitend wil ik iedereen bedanken voor de medewerking hoe dan ook, en de heidewachtelvereniging in het bijzonder, die het mogelijk heeft gemaakt voor mij om aan de wedstrijd deel te nemen. Het waren hoe dan ook leerzame dagen en als ik ooit nog zover met een hond kom heb ik mijn strijdplan klaar.
