Vandaag zijn we met 9 hondenvriendjes en vriendinnetjes naar het strand in Noordwijk geweest, wat hebben we genoten!
|
Vandaag is Boaz (Bullet Proof van Loenerhof) naar de clubmatch in Heerhugowaard geweest waar Wout Arxhoek de Heidewachtels keurde. Boaz werd beste van het ras en later in de middag won hij in de rasgroep, hierna werd hij ook nog eens 6e BEST IN SHOW! Met de opmerking dat ze zuinig moest zijn op zo'n mooie hond! Gefeliciteerd Wendy!
Het dagboek van Morris is weer bijgewerkt!
Vandaag heeft Bass een date gehad met Luna (Galuna van 't Livinusbos). Als alles goed gaat komen hier half januari pups van. Deze zullen geboren worden bij Gerda en Mariejen van den Berg van kennel van de Westpolderjagers in Ulrum (Groningen).
Vandaag was het dan zover... De Nimrod 2013... Een grote dag voor Lei & Ivan. Ze hebben geweldig goed hun best gedaan en we hebben weer genoten van hun geweldige teamwork! Hieronder hun eigen verslag: Nimrod 2013 – Door de ogen van Lei Hendriks met Ivan vom Brockhauser Esch De aanloop naar de Nimrodproef 2013. Vorig jaar kreeg ik ook al een telefoontje om te mogen deelnemen aan de Nimrod. Echter vond ik dat op dat moment mijn hond nog niet klaar was voor deze proeven, hij was toen nog maar 3 jaren oud en nog niet stabiel genoeg. Nu ben ik blij met dit besluit want dit jaar bleek een heel bijzonder jaar te worden. Met 8 inschrijvingen voor de MAP A diploma’s behaalden we 7 diploma’s met in totaal 8×12 = 96 apporten, in totaliteit maar 2 apporten gemist in deze wedstrijden. Na het zien van deze spectaculaire resultaten vonden we de tijd rijp om nu wel op de Nimrod uitnodiging in te gaan. En daar stonden we dan ineens midden in Biddinghuizen te Flevoland voor de Nimrod 2013!  Proef A In groep A kreeg ik nummer 6 toebedeeld, dit was een gunstige loting vond ik, te mogen starten als laatste van mijn groep. Het begon voor mij en Ivan allemaal op proef A. Deze bestond uit een dirigeerproef naar een konijn, erna een verre markeerapport (duif) over water en tot slot een verloren apport op een eiland (eend) +- 200 meter dirigeren tegen de wind in. Het gaf mij hoop dat de 2 honden die voor mij aan de beurt waren alle apporten binnenhaalde. Uiteindelijk heb je dan je plan A en plan B gereed en maak je je klaar voor de start. Echter liep proef A niet zo lekker als gewenst. Er volgde een voortvarend begin met het konijn, deze was al binnen 4 minuten binnen. De hond werd toen logischerwijs op de duif gezet maar hier liep iets mis. De hond ging goed van start en ook goed over water en ik dacht dat hij aan de overkant een apport opraapte. De keurmeester gaf aan dat het apport lag waar de hond aangetikt had maar hij had het de hond ook niet zien oprapen. Ondertussen was de hond uit het zicht en dan wil je als voorjager ook niet ingrijpen. Na enkele minuten stond de hond weer aan mijn kant maar zonder apport. Dit was schrikken en ook even wennen. Toen kwam plan B in actie : nog 1x proberen de hond over water te sturen. Toen dit niet lukte heb ik mijn hond ingefloten met de bedoeling hem naar het laatste apport te sturen (dirigeren richting de eend). Dit was een situatie die voor hond en voorjager beiden vreemd was. Daar reageerde ik vreemd op maar de hond nog veel vreemder. De hond had op een haar na de eend geapporteerd maar toen sloeg de onrust toe. Dit resulteerde in plassen en ongehoorzaam worden waarna ik in goed overleg met de keurmeester de proef afgebroken heb om ervoor te zorgen dat de hond niet zou blokkeren. En daar sta je dan, proef A , twee apporten gemist. Dat zijn er net zoveel als in de 8 MAP A’s in totaal. Gelukkig had ik een trouwe schare supporters, mijn trouwe begeleider Roger van de Wauw en mijn trainer Mart Lochs in de buurt want op dat moment zag ik het even niet zitten. Toen heb ik even met Mart overlegd, een time-out genomen en de hond een half uurtje in de auto laten liggen. Gedurende dit half uur zorgde ik er ook voor dat mijn gedachten even ergens anders waren. Ik heb gedurende dit moment de hond ook nog even los laten rennen zodat ook hij op andere gedachten kwam.  Proef B Na deze time-out begonnen we beide weer met goede moed aan proef B, met de gedachte dat we hier weer eens even iets zouden laten zien. We hoorden al dat bij velen de eend het struikelblok was bij deze proef. Proef B bestond uit een verre sleep op een haas, als de hond op de sleep terug kwam viel zichtbaar voor de hond, maar onzichtbaar voor de voorjager, een eend in een poel water. Deze moest de hond dan zelfstandig markeren. Het 3e apport was een kraai die op +- 1 meter hoogte in een boom hing op 40 meter afstand, dit wel over de verleiding van een schietkonijn heen. Vol goede moed begonnen we aan de proef en het leek wel alsof Ivan herboren was. Dit resulteerde in een vlotte dirigeer en sleep op de haas, zelfstandig manoeuvreren naar de eend (ik hoefde alleen maar apport te zeggen) waana de kraai ook een makkie was. Toen konden we weer goed lachen want zo was Ivan weer aan het werk zoals we hem van het afgelopen jaar kennen. Proef C Hierna was het tijd voor blijdschap en misschien ook wel een stuk opluchting maar de klus was nog lang niet geklaard. Het was tijd voor de laatste proef. Op weg naar proef C hoorden we dat dit de moeilijkste proef was. Slechts 2 combinaties hadden tot nu toe de 3 apporten binnen gebracht. De proef bestond uit een dubbel markeerapport op 2 kraaien waarvan er 1 weggepakt werd. Vervolgens werd achter een rietkraag over een breed water een gans geschoten en dan lag nog op 150 meter afstand in het bos een fazant verloren. Deze werd tot nu toe slechts door een handjevol honden gevonden. Eenmaal aangekomen zag ik 2 combinaties aan het werk waarvan ook niemand de 3 apporten binnen kreeg. Met Mart samen heb ik toen een strak plan gemaakt en al snel waren we aan de beurt. En alweer liep het voortreffelijk. Ivan was in een mum van tijd met de gans terug. Ik gaf hem een lange lijn vooruit richting de fazant waarna hij op links verwaaiing kreeg van de kraai. Deze kwam ook moeiteloos binnen. Toen volgde een verre dirigeer richting bos, eenmaal stopzetten en een beetje rechts sturen waarna Ivan in het bos verdween. En jawel hoor, binnen enkele minuten, die voor mij uren leken, kwam ook de fazant binnen. Toen kwam voor mij de grote ontlading, toch nog 7 apporten van de 9 binnen!  Tot zover de proeven en hoe ik ze beleefd heb. Ik kan jullie zeggen : de Nimrod is echt de dag van je leven en al helemaal als je merkt hoeveel mensen met je meeleven en meegeleefd hebben om je te brengen tot deze ene dag. Het is een mooie afsluiting van Ivan zijn voorlopige carrière. Toen bij de prijsuitreiking ook nog bleek dat we 8e waren geworden met een recordaantal van 200 punten, proef B en C respectievelijk 95 punten uit 100, kon voor ons de dag echt niet meer stuk. Terugkijkend had ik voor deze uitslag blind getekend maar met iets meer geluk had er meer ingezeten. Of het nu aan mij of aan de hond gelegen heeft bij proef A zullen we gelukkig nooit weten. Of het nu toch de spanning van de dag geweest is wat ik misschien onbewust op de hond heb overgebracht? Maar al met al was het een fantastische ervaring. Ik wil hierbij iedereen het volgende op het hart drukken: Haal uit je heidewachtel wat er uit te halen valt want hij hoeft echt niet onder te doen voor de retrievers of andere staande rassen. En nu? Op dit moment is de Nimrod rook opgetrokken. Ivan en ik gaan ons weer voorbereiden op de provinciale jachthondenproef Brabant tegen Zeeland waar wij voor uitgenodigd zijn. Dan de mid-winter working test bij Ton van der Bruggen en in het voorjaar gaan we trainen voor een duitse proef, de VGP. Mooi meegenomen is dat er in 2014 een Bundes-VGP wordt georganiseerd, dus wie weet ? Tevens zullen er nog ‘’ zwarte MAP A wedstrijden’’ gehouden worden en een aantal koppelwedstrijden met mijn Retriever maat : Natascha Ripzaad. Voor de verdere toekomst misschien in 2015 deelname aan de Coldeweij proef en op het eind van dat jaar misschien, in overleg met fokkers Gerard en Judith, een jonge Ivan ??? Groetjes en nogmaals bedankt aan al mijn trouwe supporters op de Nimrod 2013, het was echt een supergeweldige ervaring! Artikel geschreven door de zoon van Lei Hendriks: Tim Hendriks Foto's Frank van Erp  Vandaag is Judith naar het symposium van Kunogonda geweest. Een heel interessante dag met 5 verschillende lezingen. Thema van de dag dat centraal stond was de bona fide rashondenfokkerij en het certificeren van zorgvuldige rashondenfokkers. We hebben weer veel geleerd vandaag en genoten van een leuke dag die perfect georganiseerd is.
Kiran (Confetti Love van Loenerhof) woont aan het strand en tijdens één van hun dagelijkse wandelingen gebeurde er iets heel speciaals... Ze kwamen een zeehond tegen die wel heel erg nieuwsgierig was om Kiran te ontmoeten en andersom... Berthe heeft dit mooie filmpje gemaakt. Vandaag zijn we met Lisse (Bling Bling van Loenerhof LJK, BJS'13) naar de show in Bleiswijk geweest en wederom met een mooi resultaat! Ze won de jeugdklasse en behaalde hiermee haar 3e jeugd CAC wat betekend dat ze nu haar 3e titel heeft behaald: Nederlands Jeugdkampioen! Hierna moest ze het nog opnemen voor beste teef en ook dit won ze! Omdat er geen reu was die een uitmuntend had behaald werd ze ook nog eens beste van het ras! Later op de middag in de erering behaalde ze ook nog een mooie 8e plaats in de rasgroep Staande jachthonden! 
Voor de website van de Nimrod (www.nimrod-nederland.nl) wordt gevraagd of alle deelnemers zich voor willen stellen... Natuurlijk is er over Lei ook een mooi stukje geplaatst:
Hoera, uitnodiging Nimrod 2013 is een feit, mijn naam is Lei Hendriks en ik ben 56 jaren jong, of oud ? Woonachtig in Reuver gelegen in het mooie Limburgse land. Ik ben al meer dan 30 jaar getrouwd met Pea, we hebben 2 kinderen Tim (24) en Maud (21). Door mijn eerste hond Blitz (Hunter Blitz van Loenerhof 2002) ben ik in aanraking gekomen met deze mooie hondensport waardoor ik ook nog jager ben geworden. Geen fanatiek jager, maar wel fanatiek voorjager. De meesten mensen in dit wereldje herkennen mij aan de rode pet. Ivan heb ik gekregen van Gerard Pouwels toen hij een half jaar oud was. Blitz genoot op dat moment van zijn pensioen (2009). Het begon voor mij allemaal met KNJV werk bij de trainingsgroep Midden-Limburg (CB). Tussendoor ben ik op aanraden van Mart Lochs Duits werk gaan doen, VJP, HZP, Bundes-HZP en Bringtreue. Deze proeven hebben we allemaal met groot succes afgesloten. Om hogerop te komen ben ik toen gaan trainen met Mart Lochs. Hij zag meteen dat we een hond in handen hadden voor hoge pieken maar ook diepe dalen. Een ruwe, ongeslepen diamant. Dit was het begin van een ware stroomversnelling. Vanaf dat moment behaalden we hoge KNJV-B’s , 3 KNJV-A diploma’s in 2 weken en aansluitend 2 MAP-A diploma’s in hetzelfde jaar (2012). In dat jaar ontvingen we ook een uitnodiging voor de Nimrod. Deze heb ik toen beleefd afgewezen omdat mijn hond 3 jaar oud was en nog niet echt stabiel genoeg. Dit alles na overleg met Mart Lochs. Dit jaar heb ik al mijn zinnen op de Nimrod gezet. We hadden hoge verwachtingen bij de Map’s van 2013. Wat volgde was een ware droomuitslag : 7 MAP-A diploma’s uit 8 proeven. De hoogste twee goed voor 198 Nimrod punten, dus er volgde ook dit jaar weer een Nimrod uitnodiging. Dit alles zou niet mogelijk geweest zijn zonder de hulp van een grote groep mensen. Om iedereen bij naam te noemen zou een hele pagina in beslag nemen dus benoemen we hier een paar topmensen. We hopen dat een ieder die we vergeten zijn zich toch aangesproken voelt met zijn/haar bijdrage aan onze grote droom. Allereerst natuurlijk Gerard Pouwels en Judith van Dijk van kennel Loenerhof. Gerard, de oude meester, had het goed gezien toen hij deze hond kocht en de juiste voorjager erbij zocht om hem op te leiden. Judith en Gerard behalen tevens mooie fokresultaten met Ivan. Dit is mooi meegenomen. Trainingsmaat van het eerste uur door dik en dun, Roger van de Wauw. Mart Lochs en mijn trainingsgroep. Het aantal uren en energie dat deze mensen in de training gestopt hebben is top. Ik ben me er degelijk van bewust dat zij het grootste aandeel in mijn succes zijn. Met name Mart Lochs als grote aanjager van dit alles. Niet vergeten het Labrador Retriever trainingsgroepje met Natascha Ripzaad en Maria. Wat hebben we veel geleerd in Brabant. Tevens bedanken we mijn medejagers voor het ter beschikking stellen van de jachtvelden voor hondentraining. Ook leveren zij nog altijd het benodigde wild letterlijk tot aan mijn voordeur. Paul Bouten was hierbij een sleutelfiguur, tevens als helper bij de trainingen. Tenslotte de visvereniging te Reuver voor het beschikbaar stellen van de vijvers. Desnoods nog tussen de viswedstrijden door. Dit was nooit een enkel probleem. Iedereen hartstikke bedankt voor alle hulp en steun door de afgelopen jaren. Zonder jullie was het echt niet mogelijk geweest. Naast alle hoera stemming van dit jaar ook een treurig moment. Mijn 1e hond waar ik ook Nimrod plannen mee had moesten we helaas in maart 2013 laten inslapen. Hunter-Blitz van Loenerhof werd bijna 11 jaar. Tevens denken we nog aan mijn trouwste supporter van het eerste uur, mijn schoonmoeder. Ze was altijd present bij de wedstrijden. Geheel in het groen gekleed en gewapend met een rozenkrans om ons te steunen leefde ze met ieder moment mee. Ze heeft er altijd van gedroomd om dit moment mee te mogen maken. Helaas overleed zij voortijdig in Mei 2011. Ik weet zeker dat ze erg trots geweest zou zijn op ons en ik hoop dat ze van boven meekijkt met de Nimrod 2013 en ons precies dat steuntje in de rug geeft wat we nodig hebben op deze droomdag. De afgelopen 2 jaar dat ik MAP’s liep heb ik een ontzettend leuke groep fanatiekelingen leren kennen. Ik zag hen soms nog vaker dan mijn eigen familie en vrienden. Ook uit deze groep gaan verschillende mensen naar de Nimrod 2013. Ik wens hen alle succes van de wereld op deze dag en hopelijk gaan we allemaal met een AA-diploma naar huis. Maar dit is natuurlijk een utopie. Iedereen een fijne dag gewenst en ik hoop dat we allemaal fijn hondenwerk kunnen laten zien, want eigenlijk komt het allemaal neer op deze ene dag. Veel succes en plezier, Lei Hendriks en Ivan Vanavond zijn we naar Woudenberg geweest naar de informatie avond georganiseerd door de Heidewachtelvereniging. Deze avond ging over de juridische kant van het fokken, gegeven door Frenk Bonefaas en Rachel Dijkhorst
|
NieuwsVia deze pagina houden we u op de hoogte van de laatste nieuwtjes Nieuwsarchief
August 2024
|
